|
SULEJÓW -
1.04.2007 _________________________________________ Wczesną wiosną, w kwietniu 2007 roku TG spirifer zoorganizowało dla swoich członków wyjazd geologiczny do Sulejowa nad Pilicą. Celem wyjazdu było zwiedzanie i poszukiwanie skamieniałości jurajskich w dwóch nieczynnych i zalanych kamieniołomach wapieni i margli górnej jury (oksford-kimeryd). Uczestnicy wyjazdu mieli także okazję zapoznać się z geologią odsłaniających się tutaj utworów dzięki mini-wykładowi (m.in. o środowisku sedymentacji i świecie organicznym w ówczesnym morzu), który wygłosił w kamieniołomie Krzyś Dembicz. Krótki opis stanowiska: Oba kamieniołomy znajdują się one na południe od Sulejowa, na lewym brzegu Pilicy. Kamieniołom wysunięty najdalej na południe jest stosunkowo duży i o niezbyt regularnym kształcie. Ściany w większości są zapełznięte, jedynie we wschodniej części kamieniołomu jest zachowana stosunkowo długa, pionowa ściana, która opada prosto do jeziora. Można do niej podejść tylko w kilku miejscach po osypisku. W łomie tym odsłaniają się zróżnicowane wapienie (wapienie oolitowe, organodetrytyczne, onkolitowe, pelitowe). Najciekawsze miejsce znajduje się we wschodniej części u podnóża opisywanej ściany, gdzie wapienie są miejscami przepełnione fauną - najliczniej spotykane są małże i ślimaki, rzadziej koralowce. Wśród małży, na największą uwagę zasługują Dicerasy, które kształtem przypominają rogi, a ich wielkość czasami dochodzi do kilkunastu centymetrów (są one stosunkowo rzadkie w utworach jurajskich w Polsce, tylko w kilku miejscach na NE obrzeżeniu G. Świętokrzyskich można je jeszcze znaleźć). Ślimaki reprezentowane są najczęściej przez rodzaj Nerinea, który tworzy wydłużone, stożkowate muszle. W drugim kamieniołomie, położonym nieco na północ od pierwszego wydobywane były wapienie i margle. Tu jedynie północna i północno-wschodnia część kamieniołomu jest dobrze odsłonięta (ok. 2 m ścianka z osypiskiem). Fauna w tym łomie występuję jedynie w jednym kompleksie wapieni ok. 1-1,5 m poniżej krawędzi ściany, tuż pod szarymi, rozsypliwymi marglami, pozbawionymi zupełnie fauny. Najliczniej są tu spotykane brachiopody - terebratulidy jak i rynchonelle (Septaliphoria pinguis), obok nich dosyć liczne są małże (Pholadomya, Pleuromya, Mytilus), najciekawsze natomiast są tutaj jeżowce, niestety nie są już tak liczne. Czasami można także trafić nienajlepiej zachowane amonity. W czasie naszego wyjazdu uczestnicy zebrali dość sporo fauny - wśród najciekawszych okazów znalazło się kilka ładnie zachowanych jeżowców, duże ślimaki, masywna kolonia korali jak i kilkunastocentymetrowy amonit, niestety wydobyty w kawałkach. Kamieniołomy w Sulejowie, mimo niezbyt szałowej fauny, warto odwiedzić chociażby ze względu na piękne widoki, które niełatwo spotkać w tej części kraju. G.B. _________________________________________ W PIERWSZYM KAMIENIOŁOMIE:
W DRUGIM KAMIENIOŁOMIE:
I CZĘŚĆ MOICH MARNYCH ZBIORÓW:
|
\
